Twarda spacja w PowerPoint – prawidłowe przenoszenie spójników

Twarda spacja to znak, który pozwala uniknąć tzw. zawieszek w tekście, czyli wyrazów jednoliterowych na końcu wiersza. Wyglądają one nieprofesjonalnie są błędem.

W Wordzie znak twardej spacji jest łatwo dostępny, ale w PowerPoint już nie. Jest jednak sposób, by wygodnie używać go w PowerPoint. Nie wymaga programowania – wystarczy dobrze ustawić opcje programu.

Widziałem wiele sposobów walki ze spójnikami typu „i” pozostającymi na końcu wiersza. Przenoszenie spójnika do nowej linii za pomocą Entera (lub tzw. miękkiego Entera), odsuwanie spacjami, tabulatory itp. Wszystkie one prowadzą do tego, że po zmianie tekstu (np. poprawienie błędów) lub wielkości czcionki tekst się rozwala, bo nagle w znak końca linii, czyli Enter, zamiast pozostać na końcu wiersza ląduje gdzieś w połowie i trzeba poprawiać na nowo.

Prawidłowym sposobem jest wstawienie pomiędzy spójnik i następujący po nim wyraz tzw. „twardej spacji”, która wygląda ja spacja, ale ma tę właściwość, że nie daje się podzielić na końcu wiersza – dzięki temu połączone nią wyrazy są zawsze razem. Pisałem o tym dokładniej w „Jak opanować złe przenoszenie wyrazów w MS Word„. W programie tym wystarczy użyć kombinacji klawiszy CTRL+SHIFT-SPACJA, by uzyskać znak twardej spacji. Niestety ten skrót klawiszowy nie działa w PowerPoint.

Pomysł

Jeden z pomysłów na rozwiązanie, który znalazłem w sieci, to wstawienie twardej spacji do autokorekty zamiast jakiegoś ciągu znaków, na przykład zamiast dwóch następujących po sobie nawiasach kwadratowych. Autokorekta działa w ten sposób, że jak tylko zauważy ciąg znaków, który ma podany jako wzorzec, to zamienia go na to co zdefiniowano w autokorekcie. Na przykład wyraz „kótry” może zamienić na „który”.

Opcja ta służy do poprawiania czeskich błędów, a my jej użyjemy do zamiany dwóch nawiasów kwadratowych w twardą spację.

Musimy złapać twardą spację

Jeśli chcemy zamieniać coś na twardą spację, to musimy najpierw ją uzyskać. W PowerPoint uzyskać ten znak możemy poprzez opcję Symbol dostępną w grupie opcji Wstawianie. Opcja ta się uaktywnia tylko wtedy, gdy piszemy tekst.

Wpiszmy jakiś fragment tekstu, który zawiera spójnik – na przykład „Nowe i stare” i rozszerzmy pole tekstowe tak, by wyraz stare przechodził  do następnej linijki. Sprawdzimy w ten sposób, czy znak, który wstawimy spełni swoją rolę. Dopóki używamy normalnych spacji, to napis będzie miał zawieszkę – jak na ilustracji.

Teraz zamiast spacji pomiędzy wyrazami „i” oraz „stare” wstawimy symbol – odpowiednia ikona jest dostępna na wstędze, w części „wstawianie”.

Symbol jaki wstawimy to NO-BREAK SPACE (unicode 00A0) dostępny po tak zwanym znaku tyldy.

Jeśli wszystko wykonaliśmy dobrze i pomiędzy wskazane wyrazy wstawiliśmy ten znak (zamiast normalnej spacji) to tekst powinien się ułożyć prawidłowo – to znaczy literka „i” powinna przejść do następnej linii – wszak połączona jest z następnym wyrazem niełamliwą spacją.

To teraz trzeba zaznaczyć i skopiować tę twardą spację (czyli to co jest pomiędzy „i” oraz „stare”). Przyda nam się ten znak skopiowany do schowka Windows do dalszej pracy.

Autokorekta – zamieniamy [] na twardą spację

Teraz ustawimy opcje autokorekty tak, by po wpisaniu sekwencji znaków „[]” (dwa nawiasy kwadratowe) program zamieniał je automatycznie na twardą spację, którą mamy w schowku.

Opcje autokorekty są w PowerPoint 2007 (akurat taki mam na notebooku) ukryte w menu dostępnym po naciśnięciu tego kółka w lewym górnym rogu.

Po wejściu znajdziemy w pozycji wstawianie przycisk „Opcje autokorekty” i jego przyciśnięcie wyświetli stosowny ekran, w którym trzeba w pole Zamień wpisać dwa nawiasy kwadratowe, a w pole Na wkleić to co mamy w schowku – czyli twardą spację.

Potwierdzamy i zrobione – od teraz każde wpisanie sekwencji znaków [] spowoduje zamianę tej sekwencji na twardą spację, więc zamiast wpisywać pomiędzy spójniki i następujące po nich wyrazy normalnej spacji trzeba wpisać nawiasy kwadratowe.

Oczywiście można ustawić opcje autokorekty na zupełnie inną zamianę, jeśli nawiasy kwadratowe się komuś źle kojarzą…